Deel 1: De Bedevaart
We hebben drie dagen geen stap uit het huis gezet. De kinderen hebben de Pokemonkaarten herontdekt en Lien heeft pannenkoeken gebakken, we sliepen lang uit en ons Netflix abonnement hebben we goed benut. Oh ja, Time’s up is een hi-la-risch gezelschapsspel. Na drie dagen ‘hangen’ in onze stek zagen de kids het weer volledig zitten om een beetje te bewegen. Op deze zonnige dag gingen we wandelen, 13km zelfs. We beloofden hen een avontuurlijke en afwisselende route. Hier volgt het verslag!



Het eerste deel van het traject loopt van het rotsmassief van Durnal naar het dorpje Crupet. Volgens de omschrijving op routeforyou zou dit een van de mooiste dorpjes van Wallonië moeten zijn en bovendien is er een bijzondere grot naast de kerk van Sint-Martinus. De grot deed de kids wat denken aan de Efteling en we begrepen wel waarom. Je moet deze kitschplek eens bewonderen als je in de buurt bent om deze te ervaren of misschien een schietgebedje te doen. Sint-Antonius is de patroonheilige van de franciscanen, de verliefden en het huwelijk maar ook van de verloren voorwerpen! Helemaal perfect voor een bedevaart met als missie nooit meer verloren sleutels, zonnebril, gsm. Spreek deze woorden uit: “Heilige Antonius, beste vriend, maak dat ik m’n … vind.” en dan zou Sint-Antonius zijn magische krachten bovenhalen.


We besloten dat we niets misten/kwijt zijn in ons leventje dus we hoefden geen schietgebedjes te doen (natuurlijk hopen we snel weer naar het buitenland te mogen reizen maar dat telt niet als verloren voorwerp zeker?). We zagen aan de achterzijde van de grot nog een tafereel waarbij een engel een demon verjaagt. Interessant hoe pastoor Gerard hier zijn levenswerk heeft gemaakt.



We wandelden verder langs de Donjon van Crupet en toen zagen we enkele hongerige schaapjes. Flinn voelde meteen een band met het oudste schaap want dat schaap zei “meuh” tegen hem. Het schaapje sprong nog een beekje over en we zetten onze route verder die langs het water kronkelde. Hadden we toch via het bos moeten doorsteken? Misschien wel, de gpx-coördinaten stuurden ons via een asfaltweg richting Bauche. Dit was een klein minpuntje inderdaad. We babbelden over vegan eten. Ik besloot dat ik die lekkere pannenkoeken en broodjes zalm toch moeilijk zou kunnen missen. Flinn wou heel graag veganist worden , uit respect voor het schaap. Het enige probleem zouden wel de gebakken cervela’s kunnen zijn, besloot hij. Lien vulde aan dat hij (net als zijzelf) de merguezworstjes misschien ook zou missen.

Deel 2: de Spoorlijn
Volledig gezegend met de liefde van Sint-Antonius wandelden we verder.
Spoorlijn 128 is een Belgische spoorlijn tussen Ciney en Yvoir door de vallei van de Bocq. De lijn ook wel Bocq-spoorlijn genoemd is ruim 20 km lang , loopt via verschillende tunnels en bruggen en je kan er tegenwoordig een stukje van beleven in de maanden juni-september met een toeristisch treintje. Zelfs Hitler heeft hier ooit een geheime ontmoeting geregeld in een van deze tunnels. Dit en nog veel meer kwamen we te weten van een enthousiaste boswachter uit Bokrijk die hier aan het wandelen was en net als ons een everzwijn had gespot dat op de treinsporen liep.


Het laatste stuk van de wandeling loopt via een bosrijke omgeving en hier hebben we veel bordjes gezien met “pêche/domaine privé”. Goed opletten voor de route dus.



Bij het laatste deel van de wandeling liepen we nog een keertje langs het spoor en hier zagen we de tunnels heel duidelijk.

En ja, een knuffel is rap verdiend als je belooft morgen naar de Dreamland te gaan…voor een pak Pokemonkaarten.


De wandelroute loopt niet echt over het spoor en we weten dat spoorlopen gevaarlijk kan zijn (zoals boven al beschreven is deze verbinding al even niet meer in gebruik) maar voor een ballerinafoto maakten we even een uitzondering.

Ik moest de boom knuffelen om hem weer blij te maken. Dit is uiteraard heel goed gelukt. Ik denk dat ik de patroonheilige wel wil zijn van de liefde en de bomen. Oh ja de liefde was Sint-Antonius al!


Goed om te weten:
- Startpunt en parkeerplek: Rue de Chansin 5530 Yvoir
- Route 13 km (niet buggyproof) volgen via GPX coördinaten die je hier kan downloaden (openen vb via de app Komoot)
- Andere gemarkeerde routes in de regio: Yvoir wandelingen
- Info over het Le Chemin de fer du Bocq (toeristische trein) hier
Super, wel een beetje een walking death scene😂. Geen walkers tegen gekomen😂.